Onkruid voor Dummies II

Twee soorten op één foto, een kruipertje met bloemetjes en het groene blad. Ik heb géén idee wat het is, vanavond even spitten in het Grote Kruidenboek. Ik heb een vermoeden dat het groene blad Melde is maar ik kan het helemaal fout hebben.

Update:
Het kruipertje met roze bloemen is muurleeuwenbek (Cymbalaria muralis synoniem Linaria cymbalaria).

Salade met madeliefjes

Madeliefjes (Bellis Perennis) geplukt op de tuin, gewassen en meegenomen naar huis. Dat is nou jammer, ze gaan dicht. Hoe doen anderen dat toch, van die mooie open madeliefjes op de salade? Een beetje teleurgesteld ga ik de salade maken...

Ingrediënten:
handvol madeliefjes
veldsla
tomaat
komkommer
olijven
fêta kaas
olijfolie
snufje peper en zout
bosuitje
selderij stengel
geroosterde pijnboompitten

Een mooie foto met mooie open madeliefjes kan ik jullie niet laten zien. Hier en daar zie je een gesloten bloemknopje. Maar het is wel erg lekker!

Madeliefjes bevatten veel vitamine C, Calcium en Magnesium.

Molshopen en Madeliefjes

Foto: Erik Sok

Molshopen en Madeliefjes, een combinatie waarbij je zegt: nee laat maar. Maar ineens zie je het, dit klopt niet. De molshopen op de foto liggen netjes in het gelid. Dit kan niet anders ... dan de Mathematisch Mol van Erik Sok zijn!

En dat klopt, in het Pinksterweekend was op kasteel Rijnhuizen in Nieuwegein een grote expositie gaande. Bij het plaatsen van de molshopen op vrijdag was er nog niets te zien van de madeliefjes, maandag was het één grote bloemenzee.

Het is overduidelijk, het is madeliefjes tijd. Deze week wil ik dan ook kijken of ook op mijn tuintje madeliefjes te vinden zijn. Madeliefjes (Bellis Perennis) schijnen gezond en lekker te zijn in salades en soep. Leuk voor het oog, leuk voor het lijf...

En de molshopen van mijn lief zijn weer verdwenen, deze zoeken weer een nieuwe lokatie...

Pesto van vogelmuur en geitenkaas

Ineens zag ik weer dat vogelmuur staan op mijn balkon. O ja, pesto maken! Ik had alle ingrediënten in huis, behalve parmezaanse kaas. En parmezaanse kaas is onontbeerlijk voor een lekkere pesto.

Eigenwijs als ik ben heb ik daarvoor in de plaats geitenkaas gedaan. Ik experimenteer graag en als het mislukt zie ik het als een stukje conceptkunst.


Ingrediënten
een bord vol vogelmuur
3 eetlepels pijnboompitten
2 teentjes knoflook
snufje zout
olijfolie extra vierge
3 schijfjes zachte geitenkaas

Doe de teentjes gesneden in een kom, samen met de pijnboompitten, het zout en de geitenkaas. Snijd de vogelmuur wat fijn en doe het eveneens in de kom met wat olijfolie. Neem de staafmixer en ga het geheel mixen. Zoals gewoonlijk was ik wat lui en heb de vogelmuur niet fijn genoeg gesneden waardoor de steeltjes zich rond de staafmixer draaiden en de boel vastliep. Je ziet: ik ben geen expert. Dit was overigens de eerste keer dat ik mijn staafmixer gebruikte, 2 jaar geleden kreeg ik het voor mijn verjaardag van mijn geliefde.

Ik heb het geproefd en vond het lekker, ietwat bitter door de vogelmuur. Maar ik houd van bitter.
Nu nog zien waar ik het bij ga gebruiken. Pasta eet ik namelijk niet meer.

Update:

Ik ben trots, mijn eerste pesto is goed gelukt! Heerlijk op een cracker met tomaat. Deze is echt voor herhaling vatbaar. Misschien is de pesto met parmezaanse kaas lekkerder, maar wie weet heb ik het juist goed eetbaar gemaakt door de geitenkaas.

Het bevat veel ijzer, calcium, magnesium, kalium, kiezelzuur en vitamine C.

Op mijn balkon ...

... daar staat een oude Keulse Pot. Ooit zat er iets in wat bij een tuincentrum gekocht was.

Nu is dat plantje overwoekerd met vogelmuur (Stellaria Media). Ik vind het er fantastisch uitzien!

Binnenkort ga ik eens kijken wat je daar allemaal mee kan doen.

Tussen de tegels

Dit plantje groeit alleen tussen mijn tegels, geen idee wat het is. Zou het eetbaar zijn? Het lijkt een vetplantje. Ik ga hem op google proberen op te sporen.

Als jullie het al weten, you're welcome!

Update

Het zou Heermoes (Equisetum arvense) kunnen zijn, ook al een vochtafdrijvend plantje welke zich vermeerdert door sporen en horizontale worteltakken.
Ook een middel tegen luizen door er een aftreksel van te maken. (bron wikipedia)

Wonderlijk!
Dat zo'n plantje in mijn tuin groeit, dat ik het vol ergernis steeds maar probeerde uit te roeien. Het blijkt echt geneeskrachtig te zijn. Van afbrokkelende nagels tot cellulitis en vochtophopingen. Het versterkt het onderhuidse bindweefsel, het stelpt bloed, het doet véél!
In de vroege zomer moeten voor een tinctuur of thee de steriele hoofdstengels geoogst worden en gedroogd. Het plantje laten drogen, daarna kunnen alle zijtakjes makkelijk verwijderd worden. Alleen de steriele hoofdstengel dus, dat is degene zonder zaaddoos.

Ik ga het koesteren ...

Onkruid voor Dummies

Een dummie, dat ben ik, zeker op het gebied van spontane kruiden, onkruid zo u wil. Ik heb hier een plantje waarvan ik niet weet of het nu koolzaad is, of melde, of iets anders. Zoekend naar koolzaad denk ik, ja de bloem, dat klopt wel. Maar de bladeren zouden langwerpiger moeten zijn.
Zoekend naar bladvorm denk ik melde, maar ik kan niet vinden wat voor bloemen er in komen.

Dat kan nog leuk worden. Living on the edge ...



Thee van Kleefkruid

Op de een of andere manier komen er allerlei spontane kruiden in mijn tuin die blijkbaar weten dat ik ze nodig heb: met warm weer houd ik namelijk veel vocht vast, ERG veel.

Vandaag stond er dan ook kleefkruidthee (Galium Aparine) op het menu. Het plukken is een leuke bezigheid, een bakje of zakjes is niet nodig, het spul blijft gewoon aan je kleven.

Mijn tuintje staat onder de rook van Hoogovens, de uitlaatgassen van de Velsertunnel, de kerosine van Schiphol en de diesel van de schepen op het Noordzee-kanaal. Een vrij ongezond mengsel, over de zwerfkatten maar niet te spreken. Durf ik nog wel verder? Ja, tuurlijk!
Goed wassen dus.

Het kleefkruid heb ik daarna 5 minuten gekookt en in een theepot gedaan. Ik vond nog citroenmelisse (melissa officinalis), volgens mij niet echt bestemd voor thee, meer voor soep. Maar wat maakt mij dat nu uit, thee of soep, het is mij om het even. Ik heb de citroenmelisse natuurlijk ook eerst goed gewassen en bij de kleefkruidthee gedaan.

Ik vond het best lekker, heb 4 kopjes thee gedronken.

Een Polle Pol en Brandnetelsoep

Altijd leuk als je weer voor het eerst na de winter je keukengerei gaat gebruiken in het tuinhuisje. Vorig jaar moest ik eerst nog alles ontdoen van muizenpoep en pies en de kastjes letterlijk uitmesten. Daarna heb ik alles in blik, pot en plastic dozen opgeslagen. Dat scheelde me dit jaar een hoop schoonmaakwerk.

Het enige wat nu steeds terugkeert zijn beschimmelde pollepels. Ik vergeet ze gewoonweg mee naar huis te nemen zodra het echt herfst wordt. Toen bedacht ik me dat het wel leuk is om daar landart van te maken. Zodoende plaats ik de beschimmelde pollepels nu in een klein heuveltje naast de badkuip-vijver. De Polle Pol Heuvel.

Gisteren heb ik wat brandneteltoppen (Urtica) geoogst, met handschoenen aan tegen de brand, voor een brandnetelsoep. Nu ben ik best eigenwijs en wil altijd mijn eigen voedsel creëren, dat deed ik nu ook. Met het gevolg dat er wel eens wat fout gaat. Ach wat is fout, de soep was ietwat flauw, ik had er natuurlijk bouillon in moeten doen. Toch was de soep best lekker.

Ingrediënten:

• brandneteltoppen
• soepgroenten
• 1 doosje champignons
• 3 stengels bleekselderij
• 3 stengels bosui
• 2 tenen knoflook
• peper, zout 
• een eetlepel zure room of paturain
• bouillon naar keuze

Zet een pan water op met bouillon, was de brandneteltoppen en doe ze erbij in de pan. In heet water wassen is het best, dan gaat de "brand" eruit. Op mijn tuin heb ik alleen koud water, dus heb vorken gebruikt om ze te wassen en in de pan te doen. Laat het 2 minuten koken en haal de brandneteltoppen er weer uit. Haal de harde stengels zoveel mogelijk weg en snij de brandneteltoppen fijn. Doe ze terug in de pan.

Doe soepgroenten uit een pakje erbij, of verse uit je moestuin, ik heb alleen onkruid dus ik haal ze bij de supermarkt. De bleekselderij snijd je in plakes en doe je erbij.
De teentjes knoflook snijd je fijn, evenals de bosui, en de champignons. Dit doe je in verhitte olie in de koekenpan, samen met iets peper en zout. Even opbakken en bij de soep doen.

Ik was erg lui door de hitte dus het bakken in de koekenpan heb ik achterwege gelaten en denk dat ik hier de fout in ben gegaan. Juist het bakken in peper en zout geeft wat pit aan de laffe smaak van champignons en de soep. De bouillon geeft ook wat extra pit natuurlijk, deze had ik niet klaarstaan in mijn tuinhuisje.

Je kan de soep pureren, maar ik vond de struktuur van de fijngesneden brandnetelblaadjes erg leuk aanvoelen op de tong.
Bij het opdienen van de soep is het misschien lekker om er een eetlepel zure room of paturain aan toe te voegen. Ik vond de paturain een wat weeïge smaak geven.

Welkom bij koken met onkruid

Het eerste bericht op Koken met Onkruid.

Mijn naam is Ellen van Putten, ik werk op een scheepvaartkantoor als operator, helpdeskmedewerker en social media expert. In mijn vrije maak ik kunst en organiseer ik exposities met meerdere kunstenaars.

Ik heb een volkstuin waar veel onkruid staat en ik zet graag een snelle, gezonde maaltijd op tafel. Mijn grote ergernis is (was?) het vele onkruid op mijn tuin. Deze wil ik omzetten naar een lust voor het oog en de smaakpapillen. Hiermee riskeer ik boetes van de volkstuincommissie, misschien zijn ze om te kopen met een fijne maaltijd.

Via dit blog ga ik het tuinieren, het onkruid en het koken samenvoegen tot een kunstzinnig geheel. Van de meeste plantjes ken ik zelfs de naam nog niet. Onkruid klinkt negatief, ik noem deze plantjes liever spontane kruiden.

De tijd zal leren hoe dit gaat uitpakken.

De eerste oogst waren de wat bittere bladeren van een uitgebloeide paardenbloem (Taraxacum Officinale). Ik heb ze fijngesneden door een gemengde salade. Niet echt blogwaardig, maar het is een begin. Van een vriendin kreeg ik de tip om voortaan in de vroege lente een pot over de nieuwe paardenbloemplantjes te zetten, dat zou de smaak en textuur van het blad verfijnen.